اسکوچیچ و انتقام از آن قاب تحقیرکننده!
چهار گل در دروازه، همه به سود تراکتور که یکی از بهترین بردهای چند سال اخیر تیم سرخپوش تبریزی را رقم زد. اما بهتر از این نتیجه، نمایشی بود که همه را پای تلویزیون و در استادیوم میخکوب کرد، تا جایی که وقتی امیرحسین حسینزاده گل چهارم را با یک شلیک سرضرب به ثمر رساند، خبرنگاران نیز ایستاده برای تیم اسکوچیچ دست زدند.
جالب اینکه سرنوشت هر دو سرمربی حاضر در این بازی به شکل عجیبی به یک نام در تیم ملی ایران گره خورده بود: کارلوس کیروش. مرد پرتغالی در اولین دوره هدایت تیم ملی، پیراهن شماره یک را از رحمتی گرفت و در آخرین دوره هم صندلی سرمربیگری را از اسکوچیچ.
فریم فاتحانه دراگان بعد از پیروزی چهار گله، جایی که او و شاگردانش خود را به عنوان مدعی جدی قهرمانی معرفی کردند.
رحمتی هرگز به تیم ملی برنگشت اما اسکوچیچ بازگشت باشکوهی به پایتخت داشت. جایی که تیم او با نمایشی مسلط، تهاجمی و چشمنواز موفق شد دومین برد فصل را از آن خود کند، بردی که بهترین شروع تاریخ لیگ برتری تراکتور را رقم زد.
این نمایش درخشان با عملکرد تحسین برانگیز چند بازیکن همراه بود. مهدی هاشمنژاد، ایگور پوستونسکی، تامی اشترکالی، ریکاردو آلوز و البته امیرحسین حسینزاده. ستاره سابق استقلال که فصل کم فروغی را با خمس سپری کرده بود، در تیم اسکوچیچ به یک ستاره بیبدیل تبدیل شده است.
حسینزاده در این بازی آماری فوقالعاده را از خود به جای گذاشت: اثرگذاری روی هر چهار گل. او گل اول و دوم را با ضربه سر ساخت و دو گل بعدی را با ضربات غیرقابل مهار به تور دروازه آرشا شکوری کوبید.
برخلاف تصورات، تیم اسکوچیچ بیش از آنکه در این بازی به خریدهای جدید متکی باشد، با درخشش ستارههای فصل گذشته به پیروزی رسید. بازیکنانی که با حضور اسکوچیچ اوج گرفتهاند.
این اوج گیری حسینزاده و چند ستاره فصل گذشته تراکتور، امضای دراگان را روی خود دارد. مردی که متواضع و فروتن، از همه میخواهد تا فشار قهرمانی را روی تیمش نیاورند، همانطور که در تیم ملی میخواست کسی فشار صعود از مخمصه دور مقدماتی جام جهانی را روی تیم نگذارند. تراکتوریها نیز امیدوارند نتیجه این فصل تیمشان مثل سرنوشت تیم ملی در مقدماتی ج ج ۲۰۲۲ باشد، جایی که ایران بهترین صعود تاریخ خود را در ناامیدی مرحله اول، تجربه کند.
شاید تراکتور اگر کمی، تنها کمی خوششانس بود میتوانست حالا ۹ امتیازی باشد اما بازی با پرسپولیس هم درس خود را برای ستارهها داشت. آنها به خوبی دریافتند که نمایش خوب، باید به عبور توپ از خط دروازه ختم شود؛ چیزی که روز گذشته به بهترین شکل ممکن رعایت شد.
نکته جالب رقم خوردن پیروزی در ورزشگاهی است که اسکو از آن یک خاطره بد دارد. وقتی که حضور او در این ورزشگاه برای دیدن یکی از بازیهای لیگ و تماشای بازیکنان مورد نظر، بدل به تصویری کنایهآمیز علیه او شد که انگار این مربی کروات مسئول خرابی ورزشگاهی است که هنوز پس از سالها دارند درستش میکنند.
در اولین بازی بعد از کرونا، دراگان اسکوچیچ در میان خرابههای ورزشگاه شهدای شهر قدس، بازی پرسپولیس و پیکان را به عنوان سرمربی تیم ملی از نزدیک تماشا کرد.
اسکو از این دست خاطرات در فوتبال ایران زیاد دارد و همین انگیز بزرگ بازگشت مجدد او به فوتبال ایران پای قراردادی است که میخواست با تیم ملی کویت ببندد.
او بین دو نیمه بازی هوادار، با فریاد و حرارت از بازیکنان خود میخواست به همه نشان بدهند که چه تیم لعنتیای هستند! چیزی که در نیمه دوم با اقلا 10 موقعیت آشکار گل از سوی شاگردانش اجابت شد…