نقد تند و تیز روزنامه بیلد درباره انتخاب کمپانی!
مکس ایبرل، مدیر ورزشی بایرن مونیخ، با انتخاب وینسنت کمپانی به‌عنوان سرمربی این باشگاه، شغلش را به خطر انداخته است.
انتخاب کمپانی به‌عنوان سرمربی، بزرگترین شگفتی تاریخ بایرن مونیخ است. حتی در طولانی‌ترین لیست نامزدها که طی سه ماه گذشته مورد بحث قرار گرفته بودند، نام کمپانی که از اول ژوئیه هدایت
اف‌سی هالیوود را برعهده خواهد گرفت، وجود نداشت.
نام این مربی بلژیکی به ذهن هیچکس نمی‌رسید. زیرا کسی فکر نمی‌کرد که بایرن با مربی کم‌تجربه‌ای که تیمش به دسته پایین‌تر سقوط کرده و بند فسخ دو رقمی دارد، قرارداد ببندد.
میانگین امتیازگیری کمپانی در برنلی ۰.۶۳ است که آمار ضعیف‌تری نسبت به کلن، تیم هفدهم بوندسلیگا است. گفته می‌شود او مدت‌هاست که در ذهن مدیران بایرن، به‌خصوص ایبرل است،
اما در لیست گزینه‌ها از از ژابی آلونسو، ناگلزمان، رانگنیک، گلاسنر، اشمیت و توخل پایین‌تر بوده است، چرا که اگر آنها کمپانی را بالاتر از این مربیان می‌دانستند، خیلی زودتر به سراغ او می‌رفتند.
بنابراین او در لیست اولویت‌ها هفتم بوده است. با اینکه ایبرل گفته بود: «درنهایت بهترین‌ها به باشگاه می‌آیند.»، اما این یک انتخاب ریسکی و خطرناک است.
ظاهراً بایرن امیدوار است کمپانی تبدیل به ژابی آلونسوی آنها شود اما باید دید این امید بیهوده است یا واقعا او می‌تواند خودی نشان دهد. تشابهاتی وجود دارد. مربی چیره‌دست لورکوزن نیز از جای
خاصی نیامد و پیش از این فقط مربی تیم دوم سن سباستین بود. به‌عنوان یک بازیکن، مربی چیره‌دست لورکوزن، در رئال، بایرن و لیورپول یک رهبر با تفکر استراتژیک بود. درست مثل کمپانی که یازده
سال در منچسترسیتی بود. هر دو زیر نظر گواردیولا هم بازی کردند که اتفاقا او آینده مربی‌گری خوبی را برای کمپانی پیش‌بینی می‌کند.
تفاوت بزرگ بین بایر و بایرن: به آلونسو زمان داده شد تا در لورکوزن پیشرفت کند. از طرف دیگر کمپانی باید فوراً در باشگاه مونیخی به موفقیت برسد.
ایبرل نه‌تنها برای باشگاه، بلکه بر روی شغل خودش هم ریسک بزرگی کرده است. تصور اینکه کمپانی خیلی زود به دلیل ناکامی اخراج شود و ایبرل در بایرن بماند بسیار سخت است.
یک امیدواری وجود دارد که کمپانی عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دهد، در این‌صورت ایبرل یک پیروزی بزرگ و ارزشمند کسب کرده و در بایرن آزادی بیشتری خواهد داشت.
پیش از این تنها سورن لربی و کلینزمن بزرگترین شگفتی‌های نیمکت بایرن محسوب می‌شوند که هیچکدام در اولین فصل خود در بایرن نماندند و نتایج ضعیفی گرفتند.
