یادداشت: مربی ما ملاحظه دوربین را نمی‌کند!
تیجه پایانی و روند جریان سومین مسابقه تیم ملی ایران در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶
چیزی برای غافلگیری نداشت .
و این برای تیمی که احتمالا ساده‌ترین صعود به جام جهانی را تجربه خواهد کرد،
بهترین فرصت است تا بتواند ثبات تیمی را تمرین و آن را به خوبی حتی در دیدارهای بزرگتر و مهمتر حفظ کند.
پاشنه آشیل فوتبال ایران که در بزنگاه‌هایی مثل نیمه نهایی مقابل
قطر در جام ملت‌های آسیا اسباب شکست را فراهم می‌کند.
آرامش
صالح حردانی و حسین کنعانی عملکرد بهتری نسبت به سایر بازیکنان تیم ملی در مقابل ترکمنستان داشتند.
کنعانی‌زادگان در دیدار امشب چه در دفاع و چه لحظاتی که در حمله حضور داشت
با آرامش و تسلط بالا عمل کرد تا بهترین عملکرد ممکن را از خود به نمایش بگذارد.
او اگر همیشه در زمین همین قدر بادقت و بی‌حاشیه باشد،
قطعا رکن اصلی قلب خط دفاعی ایران خواهد شد.
مهره‌ای که تیم ملی در عصر جدید خود برای ثبات تاکتیکی سخت به دنبال پیدا کردنش است.
همچنین مدافع راست جدید تیم ملی زیر نظر قلعه‌نویی ارسال‌های بیشتر،
بهتر و البته دورتری را در این مسابقه داشت .
که منجر به پاس گل و ایجاد چند موقعیت گلزنی نیز شد.
این سانترهای پرتعداد و اغلب صحیح همان چیزی است که سرمربی تیم ملی همواره
از مدافعین کناری تیم‌های تحت هدایتش می‌خواسته؛
پس با ادامه این نمایش خوب، شاید بتوان پست جدیدی برای رامین رضائیان در نظر گرفت!
چه اشکالی دارد سرمربی ملی پوشان بیشتری را مطابق سلیقه کاری خود در اختیار داشته باشد؟
جدیت
سختگیری و فریادهای قلعه‌نویی بر سر قلی‌زاده،
هرچند وقتی تماشاگران فانتزی بازها و حرکاتشان را خیلی دوست دارند.
توی ذوق بیننده می‌زند، اما بجا و قابل دفاع است؛
چرا که اگر دریبل‌ها و حرکات پا به توپ بازیکنان تکنیکی مؤثر و گره‌گشا نباشد،
دردی از تیم دوا نخواهد کرد.
جوانگرایی
وقتی مدافعان و دروازبان تیم ملی ترکمنستان در تمام طول مسابقه دست از بازیسازی برنمی‌دارند،
یعنی تیم‌های درجه ۳ و ۴ آسیا هم به این باور رسیده‌اند که ۹۰ دقیقه زیر توپ زدن
و اتلاف وقت چیزی به فوتبالشان اضافه نخواهد کرد،
حتی اگر منجر به کمتر گل خوردنشان شود. آنها دارند روی فوتبالشان کار می‌کنند.
