حالا نزدیک به 24 ساعت از پیروزی تاریخی و شیرین ملی‌پوشان فوتبال مقابل ژاپن گذشته. پیش از آغاز این مسابقه اهالی فوتبال شانس پیروزی ژاپن را به بیشتر از تیم ملی فوتبال ایران می‌دانستند و البته این یک استنباط و نتیجه‌گیری منطقی بود.
نیمه اول مصاف با ژاپن برای ایران خیلی خوب پیش نرفت و روی یک اشتباه سریالی دروازه بیرانوند باز شد. اما با شروع نیمه دوم شاهد یک نمایش هنرمندانه و تمام هجومی از بازیکنان تیم ملی بودیم و امیر قلعه‌نویی و سایر نیمکت‌نشینان بارها حسرت موقعیت‌هایی را خوردند که یکی پس از دیگری از دست رفتند. با تمام این موقعیت‌های سوخته و گل زیبای سردار آزمون که بی‌رحمانه آفساید اعلام شد، شاگردان امیر قلعه‌نویی دو مرتبه در ورزشگاه اجوکیشن‌سیتی جشن گل به پا کردند.
نمایش حماسی تیم ملی به ویژه در نیمه دوم حسابی مردم را مات و مبهوت کرده و آنها در گفت‌وگوهای خود یک سوال مشترک که همچنان بی‌پاسخ مانده دارند و آن هم این است که چه اتفاقی برای بازیکنان تیم ملی در نیمه دوم رخ داده یا امیر قلعه‌نویی در رختکن به آنها چه چیزی گفته که به یک‌باره متحول شدند؟!
شب گذشته بیرانوند در بخشی از مصاحبه خود به صحبت‌های کوتاه قلعه‌نویی در رختکن اشاره کرد؛ اینکه سرمربی تیم ملی به بازیکنانش برخلاف انتظارشان گفته به آنها افتخار می‌کند و باورشان دارد.
این صحبت‌های کوتاه نمی‌تواند تمام ماجرا باشد و نمایش تیم ملی در نیمه دوم حرف‌های نگفته زیادی در دل خود دارد که شاید بد نباشد به بخشی از این حرف‌ها که پیش از شروع مسابقه توسط جهانبخش کاپیتان تیم ملی مقابل ژاپن در رختکن اشاره کنیم.
چند دقیقه دیگر بازی آغاز می‌شود. تمامی اعضای تیم ملی در رختکن ورزشگاه اجوکیشن‌سیتی دور هم جمع شده‌اند تا صحبت‌های کاپیتان را بشنوند و با انگیزه دو چندانی به زمین مسابقه بروند. کاپیتان تیم ملی البته در این چند ثانیه هیچ شباهتی با تصوراتی که از او در ذهن داریم، ندارد و مثل یک گلادیاتور در جنگ فقط به پیروزی فکر می‌کند.
حرف‌های جهانبخش در ویدئویی که روابط عمومی فدراسیون فوتبال منتشر کرده با تاکید بر اهمیت انتخاب‌های شخصی در تعیین سرنوشت زندگی آغاز می‌شود: «تمام موقعیت‌هایی که در زندگی برای ما اتفاق می‌افتد، انتخابش با ماست. الان وقتشه. این همه مدت، این همه هفته، این همه فشار، بدی، همه اتفاقاتی که برای‌مان افتاده… امروز وقتشه. اگر امروز انجام بدهیم، انجام دادیم اما امشب، فردا، یه ماه دیگه، یه سال دیگه… دیگه دیره.»
کاپیتان تیم ملی سپس در حالی‌که با دست راست محکم به قلبش می‌کوبد، حرف‌هایش را از سر می‌گیرد: «فقط این (با کف دست و محکم به قلبش می‌کوبد) این رو می‌خوایم. فقط این. نه فوتباله، نه تاکتیک. فقط این (دوباره محکم به سینه‌اش می‌کوبد).»
جهانبخش بار دیگر به محدودیت زمانی که پیش روی تیم قرار داشت، اشاره کرد: «صد دقیقه. همتون. از کادر گرفته تا بازیکن. بازی می‌کنی یا نمی‌کنی. هر کی. پشت هم. برای اینکه می‌خواهیم ببریم. برای مردممون. برای تمام زحماتی که این مدت کشیده‌ایم.»
در ادامه بار دیگر جهانبخش که رگ کردنش هم پس از نطق یک دقیقه‌اش با صدای بلند بیرون زده، برای چندین مرتبه با کف دست راست به سینه‌اش می‌کوبد و حلقه اتحاد را برای فریاد زدن پیروزی شکل می‌دهد.
