شروع طوفانی و گل زودهنگام برای بازیکنان ایران کافی نبود تا با جدیت بیشتر و تمرکز کافی فرصت‌های 10 دقیقه ابتدایی را به گل تبدیل کنند و فینالیست شدن را خیلی ساده کنند، آنها مانند بازی با سوریه شروع خوبی داشتند و تیم حریف را تحت فشار قرار دادند اما رفته رفته جریان مسابقه از دستشان خارج شد و تحت تاثیر فوتبال سریع مهره‌های هجومی قطر قرار گرفتند و نشان دادند نسبت به فوتبال سریع ضعف قابل توجهی در خط دفاعی وجود دارد!
در مسابقه‌ای که با دقت بیشتر و تمرکز بالاتر و با استفاده از تجربه می‌شد برتری را حفظ کرد و حتی اختلاف را بیشتر کرد، کارهای غیر ضروری انجام شد و بازی در اختیار قطری‌ها قرار گرفت و آنطور فوتبال بازی کردیم که آنها نیاز داشتند، تنها چند بازیکن با کیفیتی که توقع می‌رفت در این مسابقه حاضر شدند که بازی خوب آنها برای صعود کافی نبود و شکست تلخ دیگری در تاریخ جام ملت‌ها تجربه کردیم، در زمانی که بیشتر از همیشه به قهرمانی نزدیک بودیم.
بیرانوند در این مسابقه نمایش ضعیفی داشت و روی گل‌های دریافتی واکنش‌های خوبی نشان نداد، روی دو گل از سه گل قطر حداقل می‌توانست واکنش‌های بهتری یا جایگیری مناسب‌تری داشته باشد، دریافت 3 گل در یک مسابقه که روی او حساب ویژه‌ای شده بود قابل قبول نیست و عملکرد ضعیفی در این مسابقه داشت.
شجاع خلیل‌زاده:
ضعیف‌ترین ورژن بهترین مدافع تورنومنت در حساس‌ترین مسابقه جام! جایگیری‌های ضعیف، آسان گرفتن به مهاجمان حریف و در نهایت اخراج از زمین، او در جریان بازی باید در مهار مهاجمان قطر بهتر عمل می‌کرد و در این مسابقه در توپ‌گیری موفق نبود و مهاجمان حریف به سادگی در محوطه جریمه صاحب توپ شدند و گلزنی کردند!
حسین کنعانی‌زادگان:
در کارهای دفاعی او هم مثل شجاع خلیل‌زاده ضعیف عمل کرد و در موقعیت‌های قطر با جایگیری اشتباه و عدم تمرکز فرصت را در اختیار مهاجمان این تیم قرار داد، اگر ضربه او از روی خط دروازه برگشت داده نمی‌شد شاید شرایط خودش و تیم ملی جور دیگری پیش می‌رفت.
احسان حاج‌صفی:
عملکرد ضعیف او در حضور یک نیمه‌ای کادرفنی را به فکر فرو برد تا میلاد محمدی را جانشین او کند، او هم مانند دیگر مدافعان ایران اسیر بازی سریع قطری‌ها شده بود و مشخص بود که مدافعان ایران با روند سریع مسابقه مشکل دارند و از در سازمان‌دهی خط دفاع با مشکل جدی روبهرو شدند.
رامین رضاییان:
در روزی که توقع می‌رفت رامین با نفوذهای خوب و دوندگی بالا سمت چپ خط دفاعی قطر را به چالش بکشد، اکرم عفیف او را تحت تاثیر خود قرار داد و در فاز هجومی هم ارسال‌ها و نفوذهای رامین موفقیت‌آمیز نبود، گل دوم قطر حرکت عفیف از سمت او آغاز شد و گل سوم با جایگیری اشتباه رامین آفساید پر شد، او هم در این مسابقه خوب نبود.
امید ابراهیمی:
بازیکن با تجربه تیم ملی نتوانست کیفیتی که مقابل ژاپن ارائه داده بود را مقابل قطر تکرار کند و در مقابل هافبک‌های نه‌چندان مطرح قطری نبردها را باخته بود، فقط یک قطع توپ و 2 بازپس‌گیری توپ نشان از عملکرد ضعیف امید در این مسابقه دارد.
سعید عزت‌اللهی:
برخلاف تاثیر غیر مستقیم روی گل اول قطر، او یک پاس گل برای سردار ارسال کرد و در جریان مسابقه عملکرد دفاعی خوبی داشت، چندین مرتبه با توپ‌گیری و انتقال صحیح ایران را در موقعیت قرار داد اما طراحی حملات با مشکل روبهرو شد، سعید یکی از خوب‌های ایران در این مسابقه بود.
سامان قدوس:
روز ضعیف هافبک خلاق ایران، بازیکنی که از هوش سرشاری بهره می‌برد امروز در لحظات کلیدی تصمیمات غلطی گرفت و موقعیت‌هایی که با انتخاب صحیح می‌توانست به گل ختم شود با پاس اشتباه از دست رفت، سامان اگر در همان 20 دقیقه ابتدایی کمی با دقت و تمرکز بازی می‌کرد وضعیت بازی این‌چنین گره نمی‌خورد.
علیرضا جهانبخش:
در بین تمام بازیکنان ضعیف ایران علیرضا عملکرد خوبی داشت و یکی از بهترین بازیکنان ایران بود، بازگشت به عقب‌های موثر و چندین قطع توپ و کمک به خط دفاعی در طول 90 دقیقه و خلق چندین موقعیت خوب گلزنی و یک گل از روی نقطه پنالتی نتیجه تلاش علیرضا بود که برای صعود به فینال همه کار کرد اما کافی نبود، حسرت توپی که در ثانیه‌های پایانی به تیرک خورد تا سال‌ها در خاطرمان خواهد ماند…
مهدی طارمی:
تغییر پست مهدی طارمی روی کیفیت بازی او به شدت تاثیر گذاشته بود و یکی از ضعیف‌ترین نمایش‌های این بازیکن را با پیراهن تیم ملی شاهد بودیم، گل نکردن توپ برگشتی از شش قدم، موقعیت تک به تکی که با مکث و انتخاب مسیر اشتباه از مقابل او دفع شد و ناموفق بودن در خلق موقعیت باعث شد تا او هم شب خوبی نداشته باشد.
سردار آزمون:
سردار شب نسبتا خوبی داشت و به نسبت دیگر مهاجمان ایران بهتر عمل کرد، یک گل زودهنگام به ثمر رساند، در نبردهای هوایی موفق بود و چندین فرصت خوب هم ایجاد کرد اما تلاش‌های او هم برای صعود کافی نبود.
میلاد محمدی:
از زمان حضور میلاد در زمین قطری‌ها از سمت راست ایران حمله‌ای طراحی نکردند و او در فاز دفاعی عملکرد خوبی داشت اما در فاز هجومی چیزی برای ارائه نداشت و تمرکز خود را برای کنترل حملات قطری‌ها گذاشته بود، تعویض او اتفاق خوبی بود و ضعف نیمه اول را پوشش داد.
محمد محبی:
دوید، تلاش کرد، خواست که تاثیرگذار باشد اما اتفاق خاصی رقم نزد و در هیجان و استرس مسابقه غرق شده بود، محبی یک موقعیت خوب در محوطه جریمه نصیبش شد که تحت شرایط مسابقه توپ را به بازیکن حریف کوبید، شاید اگر بازی شرایط نرمال‌تری داشت او می‌توانست بهتر عمل کند.
شهریار مغانلو:
انتظار خاصی از او نمی‌توان داشت، دقیقه 87 به میدان آمد تا روی توپ‌های بلند تاثیرگذار باشد و چندین توپ را با سابیدن به بازیکنان کناری منتقل کرد، زمان حضورش کوتاه بود و در شکست تیم تاثیری نداشت.
رضا اسدی:
زمان کوتاهی به میدان رفت و فرصت کافی برای تاثیرگذاری نداشت.
